Po poddaniu się jakiemukolwiek rodzajowi znieczulenia, możesz czuć się senny i zdezorientowany. Twoje ciało będzie w stanie przypominającym sen przez godzinę lub dwie. Jeśli zabieg był wykonywany w znieczuleniu ogólnym, obudzisz się na oddziale opieki po znieczuleniu (PACU). Lekarz będzie ściśle monitorował przebieg rekonwalescencji i zezwoli Panu/Pani na pozostanie z opiekunem podczas pobytu w PACU.
Czas trwania znieczulenia
Czas trwania znieczulenia może wpływać na zachorowalność i śmiertelność pacjentów podczas operacji plastycznej twarzy. W dużym badaniu porównano wyniki pacjentów poddanych krótszemu i dłuższemu znieczuleniu. W badaniu tym przeanalizowano 1200 kolejnych pacjentów poddanych operacji plastycznej twarzy. Wyniki wykazały, że u pacjentów, u których zastosowano krótsze znieczulenie, rzadziej występowały powikłania niż u tych, u których zastosowano dłuższe znieczulenie.
Istnieje kilka czynników, które wpływają na czas trwania znieczulenia. Na przykład ilość epinefryny i lidokainy podawanych podczas operacji może być różna. Dawka tych środków może się zwiększyć, jeśli znieczulenie dotyczy tkanek silnie unaczynionych. Krótka przerwa między wstrzyknięciem a zabiegiem może wydłużyć czas trwania znieczulenia.
Skutki uboczne znieczulenia
W trakcie znieczulenia ogólnego będą Państwo uśpieni i nieświadomi bólu i stymulacji. Znieczulenie ogólne jest stosowane w przypadku bardziej złożonych i inwazyjnych zabiegów chirurgicznych, takich jak operacje na głowie, klatce piersiowej lub brzuchu. Ma ono niski wskaźnik śmiertelności. Istnieją jednak pewne efekty uboczne, w tym bóle mięśni, dezorientacja lub delirium.
Po zabiegu ktoś będzie musiał Pana/Panią odwieźć do domu. Przez co najmniej 24 godziny po zabiegu nie będzie Pan/Pani mógł/a prowadzić samochodu ani korzystać z transportu publicznego. Może być również konieczne, aby ktoś pozostał z Panem/Panią w domu przez kilka pierwszych dni po zabiegu. Więcej informacji na ten temat udzieli Państwu lekarz.
Przed zabiegiem należy poinformować anestezjologa o wszelkich alergiach. Niektóre leki znieczulające mogą wywoływać alergie krzyżowe. Na przykład, jeśli jesteś uczulony na soję lub jajka, powinieneś wcześniej unikać tych leków. Należy również ujawnić wszelkie suplementy diety, które mogłyby zakłócić działanie znieczulenia.
Znieczulenie ogólne wpływa na całe ciało, ale istnieją inne rodzaje znieczulenia, które wpływają na określone regiony. Na przykład znieczulenie miejscowe powoduje odrętwienie niewielkiego obszaru, natomiast znieczulenie regionalne powoduje odrętwienie większego obszaru. Znieczulenie miejscowe jest stosowane do zabiegów stomatologicznych, które wymagają użycia igły. Ci, którzy boją się igieł, mogą otrzymać znieczulenie miejscowe. Pielęgniarka i lekarz postarają się, aby pacjent czuł się komfortowo. Zanim lekarz podda pacjenta znieczuleniu ogólnemu, może on otrzymać leki uspokajające. Leki uspokajające mogą być podawane doustnie lub w postaci aerozolu do nosa. Pomogą one pacjentowi zrelaksować się i zasnąć. Po zabiegu będzie Pan/Pani potrzebował/a czasu na dojście do siebie.
Gdy zostanie Pan/Pani poddany/a znieczuleniu, lekarz anestezjolog usunie rurkę do oddychania z Pana/Pani tchawicy. Pielęgniarka w PACU będzie się Panem/Panią opiekować przez około godzinę. Następnie anestezjolog powróci do strefy przedoperacyjnej, aby spotkać się z kolejnym pacjentem. Może Pan/Pani być przytomny/a i czujny/a przez godzinę lub dwie, ale nie będzie Pan/Pani pamiętał/a niczego, co działo się podczas znieczulenia.
Długość czasu snu po znieczuleniu różni się w zależności od leku anestetycznego. Propofol, najczęściej stosowany środek znieczulający podawany dożylnie, działa szybko. Inne popularne środki znieczulające to sewofluran, desfluran i podtlenek azotu.
Chociaż znieczulenie ogólne jest stosunkowo bezpieczne, wiąże się z nim pewne ryzyko i działania niepożądane. Przed zabiegiem należy skonsultować się z anestezjologiem. Na przykład, palenie może wpływać na skuteczność leków znieczulających. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia bólu neuropatycznego. Spożywanie alkoholu również może mieć negatywny wpływ na proces powrotu do zdrowia.
Znieczulenie ogólne może spowodować, że będziesz całkowicie nieprzytomny. Lekarz może podać mieszaninę gazów anestetycznych i tlenu, aby zapewnić, że nie będziesz odczuwał bólu. Pacjent nie będzie również w stanie zapamiętać zabiegu, a w tchawicy może być umieszczona rurka do oddychania, aby pomóc mu oddychać podczas zabiegu. Niektóre osoby mogą obudzić się z lekkim bólem gardła dzień po zabiegu.
Objawy delirium wynurzeniowego
Delirium wynurzeniowe występuje po tym, jak pacjent został poddany znieczuleniu do różnych procedur. Związane jest z szerokim zakresem powikłań pooperacyjnych. Ryzyko wystąpienia majaczenia wschodzącego jest zwiększone w przypadku niektórych procedur, w tym operacji z udziałem serca. W niektórych przypadkach delirium emergentne może być możliwe do uniknięcia. W niektórych przypadkach może być wynikiem powikłania, takiego jak krwawienie lub zakażenie.
Chociaż majaczenie wyłaniające się jest rzadkie, może wystąpić u niektórych dzieci. Dzieci, u których w przeszłości występowały lęki nocne, niepokój i inne czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia majaczenia wynurzeniowego po znieczuleniu. Rodzice dzieci, u których występuje wysokie ryzyko wystąpienia delirium wynurzeniowego, powinni jak najszybciej powiadomić o tym lekarza anestezjologa. Anestezjolog umieści alert w elektronicznej dokumentacji medycznej dziecka, który będzie ostrzegał personel szpitala o wszelkich zmianach w stanie dziecka.
Przyczyny i czynniki ryzyka delirium wyłaniającego się nie zostały jeszcze zidentyfikowane, ale wydaje się, że mają one pewne wspólne cechy. Niektóre czynniki ryzyka związane z rozwojem delirium wyłaniającego się to wiek, niskie stężenie albuminy i słabe funkcje poznawcze. Inne czynniki ryzyka obejmują wysoki poziom bólu.
Majaczenie wynurzeniowe może powodować dezorientację i niekontrolowane ruchy po zastosowaniu znieczulenia ogólnego. Objawy zwykle ustępują samoistnie, ale rodzice mogą skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy nie ustępują. Chociaż objawy majaczenia wynurzeniowego mogą trwać przez krótki czas, nie mają one żadnych długoterminowych konsekwencji.
Objawy majaczenia wynurzeniowego mają różne nazwy, ale wszystkie związane są ze zmianami poziomu świadomości dziecka. W niektórych przypadkach objawy majaczenia wyłaniającego się są ciężkie i narażają pacjenta na niebezpieczeństwo. Zaburzenie to wiąże się z szeregiem problemów behawioralnych, w tym z pobudzeniem, niepokojem i lękiem.
Pierwsze objawy kliniczne majaczenia wschodzącego to zazwyczaj brak rozpoznawania znajomych przedmiotów i osób. Dziecko może być niespójne, kopać lub zachowywać się nietypowo. Majaczenie wynurzeniowe, znane również jako pobudzenie wynurzeniowe, po raz pierwszy zostało rozpoznane w latach 60. XX wieku. Początek delirium wyłaniającego się może być przerażający, zwłaszcza dla osób nieobeznanych z delirium.
Majaczenie wyłaniające się jest poważnym problemem, zwłaszcza u dzieci. Wczesne wykrycie i leczenie może zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego stanu. Ważna jest premedykacja ketaminą, propofolem lub deksmedetomidyną. Ważne jest również, aby w miarę możliwości unikać znieczulenia wziewnego. Dziecko powinno być umieszczone w spokojnym miejscu, aby odzyskać siły. W przypadku wystąpienia majaczenia nagłego ważne jest znalezienie przyczyny i szybkie leczenie tego stanu.
Podobne tematy