Czas trwania znieczulenia miejscowego jest ważnym czynnikiem do rozważenia. W dłuższej perspektywie może ono prowadzić do działań niepożądanych, takich jak reakcja alergiczna, zatrzymanie akcji serca lub drgawki. Może również powodować dyskomfort i krwawienie. Z tego powodu środki znieczulenia miejscowego są zwykle stosowane tylko w przypadku stosunkowo niewielkich zabiegów.
Długoterminowe skutki stosowania środków znieczulających miejscowo
Znieczulenie miejscowe jest stosowane w celu znieczulenia określonego obszaru ciała. Jednak środki znieczulenia miejscowego mają inne skutki uboczne, które należy rozważyć przed ich zastosowaniem. Niektóre z nich obejmują reakcję alergiczną i poważne problemy, takie jak zatrzymanie akcji serca lub drgawki. Z tego powodu pacjenci powinni omówić z lekarzem swoją historię medyczną i wszelkie istniejące leki.
W ciąży leki znieczulające miejscowo nie są zwykle szkodliwe dla płodu. Jednak ryzyko toksyczności zwiększa się z powodu zmian fizjologicznych, które zwiększają ilość środka znieczulenia miejscowego docierającego do ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego kobietom w ciąży zaleca się stosowanie mniejszych dawek środków znieczulenia miejscowego.
Zazwyczaj środki znieczulenia miejscowego zużywają się w ciągu około godziny, ale u niektórych osób występuje długotrwałe odrętwienie. Odrętwienie to może prowadzić do urazów, dlatego ważne jest, aby po zabiegu unikać gryzienia lub żucia tego miejsca. Środki znieczulenia miejscowego mogą również powodować bolesność i zasinienie wokół miejsca wstrzyknięcia. Chociaż są to tymczasowe efekty uboczne, ważne jest, aby być ich świadomym i skontaktować się z lekarzem, jeśli zauważysz, że któreś z nich utrzymują się lub powiększają.
Na szczęście znieczulenie miejscowe jest ogólnie bezpieczniejsze niż znieczulenie ogólne. Większość zabiegów wykonywanych w znieczuleniu miejscowym jest szybka i łatwa. Jeśli jednak jesteś nerwowy lub masz skłonność do lęków, lekarz może przepisać środek uspokajający. Podczas zabiegu lekarz będzie się z Państwem komunikował, aby zapewnić Państwu komfort.
Poza powyższymi efektami, możesz również doświadczyć bólu, mrowienia i zasinienia. W trakcie zabiegu należy się nie przemęczać i nie upadać. Znieczulenie miejscowe może również wywołać reakcję alergiczną lub trudności w oddychaniu. Podany w nadmiarze środek znieczulający miejscowo może również wywołać drgawki.
Istnieje wiele dostępnych środków dostarczających środek znieczulenia miejscowego. Jednym z nich jest liposomalny środek znieczulający na bazie STX. Ten typ znany jest z wysokiej biokompatybilności, niskiej toksyczności i małej miotoksyczności. Ma również minimalne efekty ogólnoustrojowe, co czyni go bezpieczną i skuteczną opcją w uśmierzaniu bólu w dłuższej perspektywie. Jednakże pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem, jeśli mają jakiekolwiek obawy dotyczące bezpieczeństwa lub skutków ubocznych znieczulenia miejscowego.
Długoterminowe skutki znieczulenia miejscowego mogą być poważne. Znieczulenie miejscowe może powodować działania niepożądane, takie jak zaburzenia oddychania, obrzęk naczynioruchowy, a nawet utrata przytomności. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach. Można uniknąć tych zagrożeń, stosując się do właściwych instrukcji i unikając potencjalnie niebezpiecznych sytuacji.
Systemy dostarczania leków przedłużające czas trwania znieczulenia miejscowego
Opracowanie systemów dostarczania leków przedłużających czas trwania znieczulenia miejscowego jest obiecującym podejściem do zmniejszenia ryzyka powikłań związanych ze znieczuleniem miejscowym. Ta nowa technologia ma potencjał w zakresie znieczulenia miejscowego na żądanie i może być również stosowana w kardiochirurgii. Przyszły rozwój może obejmować systemy reagujące elektrycznie i chemicznie, które dostarczają związki w odpowiedzi na nieprawidłowe sygnały elektryczne i chemiczne, jak również systemy o zamkniętej pętli. Niemniej jednak istnieją pewne wyzwania biomedyczne związane z tymi nowymi systemami.
Środki miejscowo znieczulające są jednymi z najczęściej stosowanych leków w anestezji i stały się podstawą leczenia bólu pooperacyjnego. Dostępnych jest wiele technik pozwalających na wydłużenie czasu trwania znieczulenia miejscowego, w tym techniki cewnikowe, pompy jednorazowego użytku oraz dodatki do innych środków znieczulenia miejscowego. Wśród tych strategii, liposomy, cyklodekstryny i nanocząstki są obiecujące dla wzmocnienia działania środków znieczulenia miejscowego. Te nowe technologie mogą przedłużyć działanie zwykłych leków o kilka godzin.
Pomimo swojego potencjału, obecna technologia stosowania środków miejscowo znieczulających nie osiąga celu, jakim jest zapewnienie długotrwałej analgezji. Co więcej, dostępne metody podawania leków nie są wystandaryzowane, a ich skuteczność i bezpieczeństwo pozostają nieuchwytne. Wynika to z faktu, że długość działania środka znieczulającego miejscowo w dużym stopniu zależy od rodzaju systemu dostarczania leku.
Niemniej jednak postępy w dziedzinie dostarczania liposomalnego wykazały możliwość utrzymywania się środków miejscowo znieczulających przez kilka dni. Potencjał środków znieczulających o przedłużonym uwalnianiu może mieć potencjalnie głęboki wpływ na opiekę okołoproceduralną. Jednak to nowe podejście zależy od pokonania funkcji barierowej skóry.
Nanocząstki lipidowe zawierające lek znieczulający oddziałują na komórki i łączą się z ich błonami. Po wejściu do komórki, nanocząstki lipidowe mogą uwalniać lek. Gdy PH komórki spadnie poniżej pewnego progu lub po degradacji pęcherzyka endocytarnego, lek jest uwalniany z nanocząstki lipidowej.
Skuteczność
Skuteczność znieczulenia miejscowego zależy od stężenia środka znieczulającego na odcinku nerwu. Gdy znieczulenie miejscowe nie jest wystarczająco stężone, może być potencjalnie niebezpieczne i marnotrawne. Niepowodzenie w uzyskaniu znieczulenia wynika zwykle z błędu operatora polegającego na zdeponowaniu roztworu wystarczająco blisko nerwu lub z aberracji anatomicznych.
Środki znieczulające miejscowo dzieli się ogólnie na dwa rodzaje: estry i amidy. Amidy mają większą siłę działania w niższych stężeniach i są mniej alergizujące. Różne środki mają różne stężenia i należy zachować ostrożność, aby uniknąć przedawkowania. Na przykład, 20-kilogramowe dziecko otrzymujące 2% lidokainę (Xylocaine) bez środka zwężającego naczynia krwionośne prawdopodobnie przekroczy maksymalną dozwoloną dawkę. I odwrotnie, pacjent otrzymujący 4% lidokainę ze środkiem zwężającym naczynia może być dwukrotnie bardziej skuteczny niż 2% roztwór.
Skuteczność znieczulenia miejscowego jest ważna dla powodzenia zabiegu. Aby uzyskać głębokie znieczulenie miejscowe u pacjentów pediatrycznych, konieczne jest zastosowanie dobrej techniki pracy operatora. Wymaga to wiedzy na temat wzrostu i rozwoju dziecka, radzenia sobie z zachowaniem, fizjologicznej modulacji bólu i farmakologii środków znieczulenia miejscowego. Ponadto wiele procedur pediatrycznych jest podobnych do tych wykonywanych u dorosłych, co ułatwia ich wykonanie.
Ból odczuwany podczas pierwszego wkłucia do żyły mógł spowodować u uczestników wyższy niż zwykle poziom lęku. Mogło to nasilić ból odczuwany podczas drugiego nakłucia. Obecność konserwantów i soli organicznych we wkładach ze środkiem znieczulenia miejscowego może zwiększać ryzyko toksyczności ogólnoustrojowej.
W celu zbadania skuteczności znieczulenia miejscowego przeprowadzono kilka badań. W większości tych badań nie osiągnięto konsensusu co do idealnej metody. W jednym z badań przeprowadzono metaanalizę RCT w celu określenia skuteczności analgetycznej różnych metod. Wyniki nie wykazały jednak jednoznacznych rezultatów.
Bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo znieczulenia miejscowego powinno być oceniane u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym. Znieczulenie miejscowe wiąże się z mniejszym odsetkiem powikłań pooperacyjnych i mniejszym bólem niż znieczulenie ogólnoustrojowe. Nie oznacza to jednak, że jest ono całkowicie bezpieczne. Nadal istnieją zagrożenia związane ze znieczuleniem miejscowym, istnieją też pewne przeciwwskazania do jego stosowania.
Ryzyko śmierci w wyniku znieczulenia miejscowego jest około dziesięciokrotnie mniejsze niż w przypadku znieczulenia ogólnego. Chirurdzy nie powinni jednak polegać wyłącznie na przyczynach proksymalnych, ponieważ znieczulenie ogólne może powodować takie samo ryzyko jak znieczulenie miejscowe. Muszą być świadomi względnego ryzyka związanego z każdym rodzajem znieczulenia i muszą informować pacjentów o tym ryzyku.
Znieczuleniu miejscowemu często towarzyszą leki wstępne w celu zmniejszenia częstości akcji serca i ciśnienia krwi pacjenta. Oprócz zapewnienia doskonałego znieczulenia, może również kontrolować krwawienie. Jednak lek ten nie jest całkowicie bezpieczny, a ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zależy od jego stężenia i sposobu podania. Jeśli środek znieczulający podawany jest w dużych dawkach, u pacjentów może wystąpić wzrost ciśnienia tętniczego, tachykardia i niewydolność krążenia.
Podczas znieczulenia miejscowego z MAC, pacjenci muszą być ściśle monitorowani pod kątem poziomu natlenienia. Anestezjolog musi dostosować poziom sedacji, aby zapewnić pacjentowi komfort. Współpraca pacjenta jest konieczna w celu zapewnienia właściwej sedacji. Jeśli pacjent nie współpracuje, lekarz może przejść do znieczulenia ogólnego.
Skuteczność i bezpieczeństwo znieczulenia miejscowego powinny być ocenione w badaniu prospektywnym. Głównym celem tego badania było ustalenie, czy znieczulenie miejscowe za pomocą MAC było skuteczne w leczeniu guzów tarczycy. Cele drugorzędne obejmowały satysfakcję pacjenta i koszt obu rodzajów znieczulenia w warunkach ambulatoryjnych. W tym badaniu znieczulenie miejscowe z MAC miało lepszy ogólny wskaźnik bezpieczeństwa niż znieczulenie ogólne.
W badaniu stwierdzono, że obie grupy pacjentów były ogólnie zadowolone z doświadczeń związanych ze znieczuleniem i operacją. Chociaż było kilka przypadków niezadowolenia, większość z nich poleciłaby ten sam rodzaj postępowania anestezjologicznego innym.
Podobne tematy