Te dwa terminy generalnie odnoszą się do tego samego, ale istnieje kilka istotnych różnic. Znieczulenie jest rodzajem procedury medycznej, w której pacjent jest znieczulany przez środek znieczulający. Celem anestezjologa jest jak najszybsze doprowadzenie pacjenta do trzeciego stopnia znieczulenia i utrzymanie go w nim przez cały czas trwania zabiegu. Chociaż dokładny mechanizm działania znieczulenia ogólnego nie jest jeszcze znany, uważa się, że działa ono poprzez zmianę białek błonowych znajdujących się w błonach neuronów. Białka te mogą się rozszerzać lub kurczyć, w zależności od rodzaju stosowanego środka znieczulającego. Środki znieczulenia ogólnego są bardzo unikalną klasą leków w medycynie, ponieważ obejmują ogromną ilość różnych związków. Mogą one wywoływać szereg efektów, w tym analgezję, amnezję i bezruch.
Skutki uboczne znieczulenia
Znieczulenie może mieć wiele skutków ubocznych, w tym reakcje alergiczne i powikłania. Większość z tych skutków ubocznych jest niewielka i szybko ustępuje. Jednak u niektórych osób istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych powikłań. Są one zazwyczaj związane z innymi czynnikami, takimi jak wiek i wcześniejsze warunki medyczne. Osoby te powinny omówić ze swoim zespołem opieki zdrowotnej wszelkie istniejące wcześniej warunki medyczne i aktualnie przyjmowane leki.
Jeśli są Państwo podatni na znieczulenie, lekarz powinien wcześniej omówić z Państwem możliwe skutki uboczne. Jednym z najczęstszych skutków ubocznych jest nie odzyskanie przytomności. Może to być spowodowane samą operacją, brakiem krwi i tlenu do mózgu lub brakiem równowagi chemicznej w organizmie. Często towarzyszy temu również dezorientacja i trudności w oddawaniu moczu.
U niektórych pacjentów może wystąpić udar mózgu. Ma to miejsce, gdy przepływ krwi do części mózgu jest zmniejszony, często w wyniku zakrzepu krwi, pęcherzyka powietrza lub krwotoku. Osoby cierpiące na tę przypadłość powinny unikać zabiegów elektywnych przez kilka tygodni po operacji.
Innym możliwym skutkiem ubocznym znieczulenia jest ból. W rzadkich przypadkach może dojść do uszkodzenia nerwów w wyniku znieczulenia zewnątrzoponowego. Zakażenie lub zakrzep krwi może wystąpić, jeśli znieczulenie zewnątrzoponowe zostanie wprowadzone do naczynia krwionośnego. Ryzyko wystąpienia uszkodzenia nerwu związanego ze znieczuleniem wynosi około 1 na trzy tysiące.
Inne możliwe zagrożenia związane ze znieczuleniem obejmują śmierć, ale szanse na jej wystąpienie są niewielkie. W większości krajów rozwiniętych ogólne ryzyko zgonu w wyniku znieczulenia wynosi mniej niż jeden na 60 000. W przeszłości ryzyko to wynosiło nawet jeden na sto. Jednak od tego czasu liczba zgonów przypisywanych znieczuleniu stale się zmniejsza.
Znieczulenie ogólne to mieszanina leków stosowana w celu uśpienia pacjenta. Jest to powszechny wybór w przypadku operacji przeprowadzanych w szpitalu lub centrum chirurgicznym. Lek jest zwykle podawany przez anestezjologa, który monitoruje funkcje życiowe. Czasami z anestezjologiem współpracuje certyfikowana zarejestrowana pielęgniarka anestezjologiczna.
Pre-meds
Pre-meds to leki, które pacjent otrzymuje przed operacją, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia lęku i bólu, zmniejszyć ryzyko wystąpienia wymiotów i nudności oraz zmniejszyć potrzebę sedacji. W przeszłości leki wstępne podawano domięśniowo, ale nowoczesne praktyki anestezjologiczne zmniejszyły potrzebę zastrzyków i udostępniły je w postaci tabletek lub płynów.
Znieczulenie ogólne sprawia, że pacjent jest nieprzytomny i niewrażliwy na ból. Jest ono zazwyczaj stosowane podczas bardziej inwazyjnych zabiegów chirurgicznych, takich jak operacje głowy, klatki piersiowej lub brzucha. W przypadku znieczulenia ogólnego pacjent będzie całkowicie nieprzytomny i nie będzie pamiętał zabiegu.
Pacjenci ze znanymi alergiami powinni poinformować o nich swojego anestezjologa. Niektóre leki anestetyczne mogą powodować alergie krzyżowe, dlatego istotne jest ujawnienie wszelkich znanych schorzeń i leków, które mogą wchodzić w interakcje z lekami anestetycznymi.
Znieczulenie regionalne jest podawane w celu znieczulenia dużego obszaru ciała. Ten rodzaj znieczulenia stosowany jest przy operacjach kręgosłupa i porodzie. Drugi rodzaj to znieczulenie miejscowe, które wstrzykuje się w bezpośredni obszar, który ma być operowany. Oba rodzaje powodują całkowitą lub częściową utratę czucia, w zależności od miejsca operacji.
Chociaż znieczulenie może powodować szereg skutków ubocznych, większość z nich jest tymczasowa i niewielka. Objawy mogą obejmować nudności, wymioty, dreszcze i niską temperaturę ciała. Pacjenci mogą również odczuwać ból i zasinienie w miejscu wstrzyknięcia. Lekarz będzie uważnie monitorował parametry życiowe i zapewni uśmierzenie bólu po znieczuleniu.
Przed poddaniem się zabiegowi chirurgicznemu pacjenci często otrzymują wstępnie środki zwiotczające mięśnie i inne leki. Najczęstszym z tych leków są benzodiazepiny, ale w zależności od stanu pacjenta stosuje się również inne leki. Niektórzy pacjenci mogą być również zagrożeni refluksem żołądkowo-przełykowym, więc otrzymają również leki przeciwdziałające temu schorzeniu.
Nieświadomość podczas znieczulenia
W procesie utraty przytomności w znieczuleniu ogólnym bierze udział kilka różnych stanów mózgu. Stany te obejmują zmienioną aktywność mózgu, zmniejszoną łączność i zmniejszoną aktywność. Jednak dokładna sekwencja zdarzeń podczas przejścia ze stanów świadomych do nieświadomych pozostaje niepewna. Aby lepiej zrozumieć ten proces, konieczne są dodatkowe badania.
Aby opracować system, który może dokładnie przewidzieć utratę przytomności, badacze wytrenowali algorytm, który naśladuje działania anestezjologa. Następnie podali algorytmowi dane z sali operacyjnej i przetestowali go. Podczas testów algorytm konsekwentnie naśladował działania anestezjologa. Algorytm manipulował dawką co pięć sekund, podczas gdy anestezjolog zmieniał ją tylko co 20-30 minut.
Gwałtowna indukcja nieświadomości za pomocą propofolu powoduje istotną zmianę dynamiki sieci. W okresie nieprzytomności aktywność spikingowa zostaje zredukowana do krótkich interwałów, natomiast wzrasta aktywność wolnych oscylacji. Powoduje to zaburzenie przetwarzania informacji w obrębie obszaru korowego. Powstały stan nieświadomości może być wynikiem tej szybkiej zmiany aktywności neuronalnej.
Wpływ propofolu na obwody neuronalne mózgu jest nadal niejasny. Istnieje jednak szereg badań, w których wykazano, że wolne oscylacje są związane ze zmniejszoną aktywnością wzgórzowo-korową. Mogą one ograniczać zdolność układu wzgórzowo-korowego do normalnego funkcjonowania.
Procedury medyczne, do których stosuje się znieczulenie
Istnieje kilka rodzajów procedur medycznych, do których stosuje się znieczulenie. Znieczulenie miejscowe polega na zastosowaniu leków w celu znieczulenia pewnych części ciała. Ten rodzaj znieczulenia jest stosowany w przypadku drobnych zabiegów chirurgicznych i procedur ambulatoryjnych. Aby pomóc pacjentowi się zrelaksować, podawany jest lek uspokajający, który czasami stosuje się razem ze znieczuleniem miejscowym. Oba rodzaje znieczulenia pomagają chirurgowi w przeprowadzaniu zabiegów bez powodowania bólu i cierpienia.
Ze znieczuleniem ogólnym wiąże się szereg zagrożeń. Niektóre osoby z chorobami przewlekłymi i osoby starsze są szczególnie narażone na skutki znieczulenia ogólnego. U niektórych osób mogą wystąpić długotrwałe skutki uboczne, chociaż ryzyko to jest mniejsze niż w przeszłości. Podczas operacji anestezjolog będzie ściśle monitorował pacjenta, aby zapewnić mu komfort i możliwość otrzymania odpowiedniej dawki leku.
Znieczulenie może być podawane poprzez inhalację, wstrzyknięcie, miejscowy lotion, spray lub krople do oczu. Może być również podawane za pomocą plastra na skórę. Chociaż znieczulenie może sprawić, że pacjent poczuje się odrętwiały, nie zawsze zmniejsza intensywność bólu. W niektórych przypadkach dentysta może zastosować znieczulenie w połączeniu z zabiegiem stomatologicznym, aby uczynić go mniej bolesnym.
Znieczulenie ogólne jest najczęściej stosowaną formą znieczulenia. Wprowadza ono pacjenta w stan nieświadomości i blokady bólu podczas zabiegu. Podczas tego typu znieczulenia stosowane są różne leki. Niektóre z tych leków podawane są przez rurkę do oddychania lub maskę oddechową, a inne przez kroplówkę. Lekarz anestezjolog omówi opcje z pacjentem i pomoże mu zdecydować, co będzie dla niego najlepsze.
Innym rodzajem znieczulenia jest znieczulenie regionalne. Ten rodzaj znieczulenia jest stosowany w plecy, aby zapewnić ulgę w bólu do określonego obszaru. Na przykład blokada nerwu udowego powoduje odrętwienie ud, a blokada splotu ramiennego – ramienia i barku. Chociaż znieczulenie regionalne nie eliminuje bólu, wielu pacjentów decyduje się na ten rodzaj znieczulenia, ponieważ zapobiega ono konieczności stosowania opioidowych leków przeciwbólowych.
Podobne tematy